ALVÍSSMÁL Alvíss kvað: 1. "Bekki breiða, nú skal brúðr með mér heim í sinni snúask, hratat of mægi mun hverjum þykkja, heima skal-at hvílð nema." Þórr kvað: 2. "Hvat er þat fira? Hví ertu svá fölr um nasar? Þursa líki þykki mér á þér vera, ert-at-tu til brúðar borinn." Alvíss kvað: 3. "Alvíss ek heiti, bý ek fyr jörð neðan, á ek und steini stað, vagna vers ek em á vit kominn, bregði engi föstu heiti fira." Þórr kvað: 4. "Ek mun bregða, þvíat ek brúðar á flest of ráð sem faðir, vark-a ek heima, þá er þér heitit var, at sá einn, er gjöf er, með goðum." Alvíss kvað: 5. "Hvat er þat rekka, er í ráðum telsk fljóðs ins fagrglóa, fjarrafleina, - þik munu fáir kunna, - hverr hefr þik baugum borit?" Þórr kvað: 6. "Vingþórr ek heiti, hef ek víða ratat, sonr em ek Síðgrana; at ósátt minni skal-at-tu þat it unga man hafa ok þat gjaforð geta." Alvíss kvað: 7. "Sáttir þínar er ek vil snemma hafa ok þat gjaforð geta, eiga vilja ek, heldr en án vera, þat it mjallhvíta man." Þórr kvað: 8. "Meyjar ástum mun-a þér verða vísi gestr of varit, ef þú ór heimi kannt hverjum at segja allt þat er vilja ek vita." 9. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé sú jörð heitir, er liggr fyr alda sonum heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 10. "Jörð heitir með mönnum, en með ásum fold, kalla vega vanir, ígrœn jötnar, alfar gróandi, kalla aur uppregin." Þórr kvað: 11. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé sá himinn heitir erakendi, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 12. "Himinn heitir með mönnum, en hlýrnir með goðum, kalla vindófni vanir, uppheim jötnar, alfar fagraræfr, dvergar drjúpansal." Þórr kvað: 13. "Segðu mér þat Avlíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hversu máni heitir, sá er menn séa, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 14. "Máni heitir með mönnum, en mylinn með goðum, kalla hverfanda hvél helju í, skyndi jötnar, en skin dvergar, kalla alfar ártala." Þórr kvað: 15. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé sú sól heitir, er séa alda synir, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 16. "Sól heitir með mönnum, en sunna með goðum, kalla dvergar Dvalins leika, eygló jötnar, alfar fagrahvél, alskír ása synir." Þórr kvað: 17. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé þau ský heita, er skúrum blandask, heimi hverjum í? Alvíss kvað: 18. "Ský heita með mönnum, en skúrván með goðum, kalla vindflot vanir, úrván jötnar, alfar veðrmegin, kalla í helju hjalm huliðs." Þórr kvað: 19. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé sá vindr heitir, er víðast ferr, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 20. "Vindr heitir með mönnum, en váfuðr með goðum, kalla gneggjuð ginnregin, œpi jötnar, alfar dynfara, kalla í helju hviðuð." Þórr kvað: 21. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé þat logn heitir, er liggja skal, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 22. "Logn heitir með mönnum, en lœgi með goðum, kalla vindlot vanir, ofhlý jötnar, alfar dagsefa, kalla dvergar dagsveru." Þórr kvað: 23. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé sá marr heitir, er menn róa, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 24. "Sær heitir með mönnum, en sílœgja með goðum, kalla vág vanir, álheim jötnar, alfar lagastaf, kalla dvergar djúpan mar." Þórr kvað: 25. "Segðu mér þat, Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé sá eldr heitir, er brennr fyr alda sonum, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 26. "Eldr heitir með mönnum, en með ásum funi, kalla vág vanir, frekan jötnar, en forbrenni dvergar, kalla í helju hröðuð." Þórr kvað: 27. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé viðr heitir, er vex fyr alda sonum, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 28. "Viðr heitir með mönnum, en vallarfax með goðum, kalla hlíðþang halir, eldi jötnar alfar fagrlima, kalla vönd vanir." Þórr kvað: 29. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr,at vitir, hvé sú nótt heitir, in Nörvi kennda, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 30. "Nótt heitir með mönnum, en njól með goðum, kalla grímu ginnregin, óljós jötnar, alfar svefngaman, kalla dvergar draumnjörun." Þórr kvað: 31. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé þat sáð heitir, er sáa alda synir, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 32. "Bygg heitir með mönnum, en barr með goðum, kalla vöxt vanir, æti jötnar, alfar lagastaf, kalla í helju hnipin." Þórr kvað: 33. "Segðu mér þat Alvíss, - öll of rök fira vörumk, dvergr, at vitir, hvé þat öl heitir, er drekka alda synir, heimi hverjum í?" Alvíss kvað: 34. "Öl heitir með mönnum, en með ásum bjórr, kalla veig vanir, hreinalög jötnar, en í helju mjöð, kalla sumbl Suttungs synir." Þórr kvað: 35. "Í einu brjósti sá ek aldrigi fleiri forna stafi; miklum tálum kveð ek tælðan þik, uppi ertu, dvergr, of dagaðr, nú skínn sól í sali."